tuż przed czymś

См. также в других словарях:

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… …   Słownik języka polskiego

• numer — 1. Coś, ktoś numer jeden «coś najważniejszego, ktoś najważniejszy»: Rośnie zainteresowanie zdrową żywnością, a odchudzanie od lat jest tematem numer jeden wśród kobiet i coraz częściej mężczyzn. Cosm 3/2000. Postanowiła być numerem jeden w… …   Słownik frazeologiczny

• noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

• przebiec — + rzad. przebiegnąć dk Vc, przebiecbiegnę, przebiecbiegniesz, przebiecbiegnij, przebiecbiegł, przebiecbiegła, przebiecbiegli przebiegać ndk I, przebiecam, przebiecasz, przebiecają, przebiecaj, przebiecał 1. «biegnąc przenieść się z miejsca na… …   Słownik języka polskiego

• przepadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepadaćam, przepadaća, przepadaćają {{/stl 8}}– przepaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przepadaćpadnę, przepadaćpadnie, przepadaćpadnij, przepadaćpadł, przepadaćpadła, przepadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• bezpośrednio — 1. «bez jakiegokolwiek pośrednictwa; osobiście, wprost» Stykać się z kimś bezpośrednio. Dowiedzieć się o czymś bezpośrednio od naocznego świadka. Kierować czymś bezpośrednio. Malować bezpośrednio z natury. 2. «w stosunkach przestrzennych: bardzo… …   Słownik języka polskiego

• nos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. nossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd powonienia u kręgowców wyższych; również początek dróg oddechowych; u ludzi wysunięta część twarzy między oczami, czołem i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień